Quantcast
Channel: HORRORANT
Viewing all 1733 articles
Browse latest View live

Hold the Dark: Το Netflix φέρνει τους λύκους από την Αλάσκα!

0
0

Το νέο του πόνημα ανακοίνωσε ο δημιουργός των Blue Ruinκαι Green Room, Jeremy Saulnier, με τη ταινία να κάνει την έκπληξη και να μην έχει ...κάποιο χρώμα στο τίτλο (!) αλλά να παραμένει στα γνωστά θρίλερ μονοπάτια.

Το Hold the Darkθα μας πάει στη παγωμένη Αλάσκα, όπου μια αγέλη λύκων αρπάζει και σκοτώνει παιδιά, πράξη ασυνήθιστη για το είδος. 
Στη περιοχή, για να ερευνήσει τη συμπεριφορά των λύκων καταφτάνει ένας ειδικός βιολόγος, ο οποίος χωρίς να το καταλάβει βρίσκεται μπλεγμένος με το δράμα της οικογένειας το παιδί της οποίας σκότωσαν οι λύκοι, με τη μυστικοπαθή μητέρα να εξαφανίζεται και τον μανιασμένο πατέρα που μόλις επέστρεψε από το Ιράκ να βγαίνει στο άγνωστο με άγριες διαθέσεις.

Το βασισμένο σε βιβλίο του William Giraldiσενάριο έχει γράψει ο Macon Blairτου προσφάτως βραβευμένουστο Sundance, I Don't Feel at Home in This World Anymore, με τους Alexander Skarsgård (The Legend of Tarzan), Riley Keough (Mad Max: Fury Road), Jeffrey Wright (Westworld), James Badge Dale (The Walk) και James Bloor (La Corrispondenza) να έχουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Η ταινία έχει ήδη βρει χρηματοδότηση από το σωτήριο Netflix με τα γυρίσματα να αναμένονται να ξεκινήσουν το Μάρτιο στην Alberta του Καναδά.

FilmBoy.





Kwaheri: Vanishing Africa (1964): Ένα σοκαριστικό ντοκιμαντέρ

0
0

Τούτο εδώ το ψευδό-ντοκιμαντέρ είναι ανάμεσα σε αυτά της πρώτης φουρνιάς που οφείλονται στην επιτυχία του Mondo cane (1962), και έγινε πασίγνωστο κυρίως χάρη στη διανομή του Kroger Babb, που το ανέλαβε μέσω της Hallmark Productionsτου.

Εστιάζει στην Αφρική και έχει εμμονή με τις διαφορές μεταξύ παλιάς και νέας Αφρικής (όπως τις ονομάζει) και πράττει το μέγα ατόπημα (από ανθρωπολογικής τουλάχιστον σκοπιάς) να θεωρεί τον υπόλοιπο κόσμο εκσυγχρονισμένο και πως αυτή η υποτιθέμενη πρόοδος σίγουρα θα πάει και εκεί, χωρίς να διερωτάται αν οι λαοί της θα ήθελαν κάτι τέτοιο.

Ο συντηρητικός του μανδύας πλέκεται από συζήτηση περί ιατρικής (είτε της κακιάς ώρας, είτε της καλής) και μια εκτεταμένη σκηνή DYI εγχείρησης εγκεφάλου στην ύπαιθρο (που είναι η κύρια ατραξιόν εδώ).

Όλα αυτά πλαισιώνονται και από μια ματιά σε διάφορες ασθένειες (με αρκετά πλάνα που σοκάρουν) και τη (δυστυχώς απαραίτητη για το είδος) κακοποίηση ζώων.

Η σκηνοθεσία και η παραγωγή είναι των Thor L. Brooks [ο οποίος έκανε και το μοντάζ] και David Chudnow [executive producer των Suburban Roulette (1968), How to Make a Doll (1968), και associate producer του Just for the Hell of It (1968), όλα του Herschell Gordon Lewis].

Χρήστος Μουρούκης.




Castle Rock trailer: Stephen King και J.J. Abrams έρχονται στη μικρή οθόνη!

0
0

Μία από τις σημαντικότερες τηλεοπτικές ειδήσεις της χρονιάς έσκασε σαν βόμβα πριν μερικά εικοσιτετράωρα, με την Bad Robotτου J. J. Abramsνα ανακοινώνει τη συνεργασία με τον Stephen Kingγια τη δημιουργία μιας πρωτότυπης τηλεοπτικής σειράς με τίτλο Castle Rock.

Κατ’ αρχάς τι είναι το Castle Rock
Ειδικά οι αναγνώστες των βιβλίων του συγγραφέα σίγουρα ήδη γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια φανταστική τοποθεσία κάπου στο Maine, η οποία κάνει την εμφάνισή της σε διάφορες ιστορίες του, άλλοτε ως κεντρικό σκηνικό (The Dead Zone, Cujo, Needful Things) και άλλοτε απλά ως αναφορά (It, The Stand, Doctor Sleepκ.α.)

Σε αυτή τη τοποθεσία, οι Sam Shawκαι Dustin Thomason (Manhattan), έστησαν μία πρωτότυπη ιστορία, συνδυάζοντας διάφορους χαρακτήρες από τα πιο αγαπητά έργα του King, υφαίνοντας μια επική σειρά σκότους και φωτός.
Η σειρά έχει ήδη βρει στέγη στη πλατφόρμα του Hulu, με τα πρώτα δέκα επεισόδια να έχουν ανακοινωθεί και επίσημα.
Δείτε το teaser…

FilmBoy.




Dead Story review

0
0
Ο Ιανουάριος έχει καθιερωθεί ως ο μήνας που κατεβάζει τον πήχη στις ταινίες τρόμου, δεδομένου ότι τότε είναι που προβάλλονται οι χειρότερες παραγωγές της χρονιάς.
Ίσως αυτό συμβαίνει διότι για τα στούντιο και τους ανεξάρτητους παραγωγούς θεωρείται «νεκρά περίοδος» και πιστεύουν ότι μπορούν να καταχωνιάσουν εντός της οποιαδήποτε κινηματογραφική απόπειρα, που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να χαρακτηριστεί μέτρια.

Το Dead Storyείναι μια αμερικάνικη παραγωγή σκηνοθετημένη από τον Ινδό Suneel Tripuraneniπου ίσως να ξεχωρίσει σε αυτή την περίοδο γιατί «στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος».

Αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού που κατέφυγε σε ένα αγρόκτημα στην ύπαιθρο, με την ελπίδα ότι θα ζήσει στο εξής μια ευχάριστη ζωή. 
Γνωρίστε λοιπόν τους Harris: Την Anne (Kelsey Deanne) και τον Harold (Chase Austin). 
Κάπου εκεί γύρω όμως, παραφυλάει η κακιά πεθερά Martha (Sheril Rodgers), η μητέρα του Harold που δεν συμπαθεί καθόλου την Anne και το δείχνει με την κάθε ευκαιρία.

Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης που έχουν με ένα φιλικό ζεύγος, μαθαίνουν ότι στο σπίτι τους είχε γίνει ένας φριχτός φόνος.
Είναι αμφίβολο αν η ιστορία αυτή είναι αληθινή ή απλώς ένα dead story που σκαρφίστηκε ο φίλος τους προκειμένου να τους κάνει πλάκα.

Σημασία έχει ότι όσο περνάει ο καιρός, η Anne πιστεύει όλο και περισσότερο την ιστορία, μέχρι που βεβαιώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι στο σπίτι τους συγκατοικούν με ένα φάντασμα.

Έχουμε λοιπόν ένα τυπικό ghost story που η μόνη διαφοροποίηση που εμφανίζει από τα αμερικάνικα κλισέ είναι ότι το σκηνοθετεί Ινδός και γι’ αυτό επέλεξε το φάντασμα να είναι ασιατικού τύπου (βλέπε Sadako και Kayako), ένα εύρημα που είναι ίσως το μόνο που λειτουργεί καλά στην ταινία και που παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον.


Επίσης το Dead Storyείναι αμφίσημο σε πολλά σημεία και ίσως κάποιοι το εκλάβουν ως ψυχολογικό θρίλερ και όχι τόσο ως ghost story.
Κατά τα άλλα διέπεται από ερασιτεχνισμό.

Οι ερμηνείες του ζεύγους είναι νερόβραστες, ενώ τις εντυπώσεις κερδίζει η Sheril Rodgersως κακιά πεθερά, το παίξιμο της οποίας είναι τόσο υπερβολικό που καταντά αστείο.

Όσο κι αν βαρεθείτε βλέποντας το Dead Story, αξίζει να συνειδητοποιήσετε ότι τον Ιανουάριο συνήθως βγαίνουν πολύ χειρότερες ταινίες από αυτή. 
Μιλάμε για παραγωγές που δεν βλέπονται καν και γι’ αυτό εγώ προσωπικά δεν μπαίνω στον κόπο να χάσω τον χρόνο μου μαζί τους.

Ωστόσο το Dead Story προσφέρεται για όσους δεν κρατιούνται να περιμένουν μέχρι την άνοιξη, όπου τα στάνταρς θα ανέβουν αρκετά ως συνήθως και θα αρχίσουν να προβάλλονται στις αίθουσες πραγματικά καλές ταινίες τρόμου.

Βασίλης Γιαννάκης.


Release Dates:
20 January 2017 (USA)


Here Alone trailer: Το βραβευμένο ζόμπι θρίλερ επιβίωσης

0
0

Το zombie trend καλά κρατεί στον ανεξάρτητο κινηματογράφο τρόμου, με τα survival post-apocalyptic θρίλερ να του δίνουν μια ιδιαίτερη νότα κάθε φορά.
Το Here Aloneείναι αυτό ακριβώς, ένα ζόμπι θρίλερ επιβίωσης με μια γυναίκα (Lucy Walters) που επιβιώνει μόνη, αλλά μόλις συναντά δύο άλλους επιζήσαντες, τα πράγματα πάνε στραβά.

Μετά από έναν τρομερό ιό που σακάτεψε τον ανθρώπινο πολιτισμό, η Ann βρίσκεται να ζει μόνη σε ένα δάσος, να αναζητεί τροφή και προμήθειες και να ακούει ένα ραδιόφωνο που εκπέμπει μια σταθερή μετάδοση στα γαλλικά. 

Ακόμα και τα ζώα έχουν εξαφανιστεί και οι μόνοι επιζώντες φαίνεται να είναι ορδές από μολυσμένα πλάσματα με όρεξη για ανθρώπινη σάρκα. 
Μια μοιραία ημέρα, η Ann συναντά δύο άλλους επιζώντες, τον Chris και την Olivia.

Αλλά η ίδια έχει ζήσει για πολύ καιρό μόνη και δυσκολεύεται να ταιριάξει με αυτούς και την επιθυμία τους να εγκατασταθούν κάπου και να οργανώσουν μια νέα κοινότητα. 

Η σκηνοθεσία είναι του Rod Blackhurst, ενός πρώην σκιέρ (…) που το γύρισε στη σκηνοθεσία, και παίζουν ακόμη οι Gina Piersanti, Adam David Thompsonκαι Shane West.

Το Here Aloneέκανε πρεμιέρα στο Tribecaπέρυσι όπου και πήρε το βραβείο κοινού, και θα βγει σε κάποιες αμερικάνικες αίθουσες στις 31 Μαρτίου.
Το trailer μόλις κυκλοφόρησε.





A Night to dismember (1983): Το Cult classic διαμαντάκι της Doris Wishman

0
0

Στο Woodmire Lake του κοντινού μέλλοντος (δηλαδή το 1986) μια σειρά από βίαια φονικά έρχονται να ξεκληρίσουν δύο οικογένειες, αλλά συμβαίνουν τόσα παράλογα πράγματα εδώ που θα πρέπει να αγνοήσετε αυτή την περίληψη και να δείτε αμέσως αυτό το διαμαντάκι!

Στο πρώτο έγκλημα, μια φόνισσα σκοτώνει (κατά τρόπο ιδιαίτερα αιματηρό) την αδερφή της με τσεκούρι, αλλά σκοντάφτει, πέφτει επάνω στο τσεκούρι, και σκοτώνεται και αυτή!

Λίγο αργότερα μια Lola [η Cindy Boudreauτου The Immoral Three (1975)] βγαίνει με ένα λιτό νυχτικό για βόλτα στον κήπο, και αυτό εδώ είναι μόνο ένα από τα άπειρα άσχετα πλάνα που παρεμβάλλονται χωρίς λόγο, δημιουργώντας ένα αυτοσχεδιαστικό (τουλάχιστον από πλευράς κινηματογράφησης) αλαλούμ γεμάτο inserts που δεν βγάζουν κανένα νόημα!

Η αγαπημένη μου σκηνή είναι αυτή στην οποία ένας τύπος [ο William Szarka, ο οποίος έκτοτε σκηνοθέτησε το South Bronx Heroes (1985)] ντύνεται ζόμπι που αναδύεται από μια λίμνη και κυνηγά μια εκ των πρωταγωνιστριών σε ένα δάσος, αλλά η αγαπημένη μου εκ των τάσεων του φιλμ είναι τα ντουμπλαρισμένα ουρλιαχτά (είναι όλο το φιλμ ντουμπλαρισμένο, καθώς δεν ηχογραφήθηκε ήχος στα γυρίσματα).

Αν είστε γνώστης του σινεμά της παραγωγού και σκηνοθέτιδας Doris Wishman (στης οποίας το σπίτι γυρίστηκε αυτό το φιλμ), τότε σίγουρα θα αντιλαμβάνεστε για τι πράγμα μιλάω, αλλά αν όχι, όντας αναγνώστες του Horrorant, σίγουρα αυτή η ταινία είναι το καλύτερο μέρος για να ξεκινήσετε, αφού είναι αρκετά αιματηρή και σαδιστική (περιέχει κομμένα δάχτυλα, αποκεφαλισμούς, ένα αυτοκίνητο να πατά το κεφάλι μιας γριάς, και άλλα πολλά).

Βέβαια, υπάρχουν και μερικές σκηνές που είναι τόσο καλές που προκαλούν έκπληξη, όπως μια ερωτική σκηνή στα μισά της ταινίας, και ένα κρεσέντο παράνοιας στο οποίο η Mary [μια Diane Cummins] ακούει φωνές.

Με τη διάρκεια του να μην ξεπερνά τα 70 λεπτά, τούτο εδώ το φιλμ είναι μικρό, γρήγορο, και απολαυστικό, ενώ διαθέτει και αφήγηση από έναν ντετέκτιβ (που φαίνεται να ξέρει περισσότερα από όσα είναι δυνατόν να ξέρει, αλλά αυτή η τρύπα μπαλώνεται στο τέλος) κάνοντας το αποτέλεσμα να μοιάζει με ένα κολασμένο νουάρ που ακροβατεί μεταξύ ερασιτεχνισμού και υψηλής τέχνης.

Στο φινάλε εμφανίζεται και ένας μουστακαλής [ο συνθέτης του soundtrack Danny Girlando] με datsun, και ενώ οι αντιδράσεις του στο κοντινό του πλάνο είναι σε αργή κίνηση, όταν φεύγει με το αυτοκίνητο του το γενικό παρουσιάζεται σε γρήγορη κίνηση!

Επίσης πρωταγωνιστεί και η Samantha Fox [γνωστή από πορνό όπως το The Devil in Miss Jones Part II (1982)], ενώ το σενάριο έγραψε η Judy Kushner [The Immoral Three (1975)], αλλά το τι βλέπουμε είναι μόνο ότι μπορούμε, καθώς μεγάλο κομμάτι του φιλμ είχε καταστραφεί και ολοκληρώθηκε όπως ήταν εφικτό.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη ταινία.

Χρήστος Μουρούκης.




House on Willow Street trailer: Μην απαγάγεις ποτέ από αυτό το δρόμο!

0
0

Πέρυσι στο FrightFest του Λονδίνου έκανε πρεμιέρα μια ανεξάρτητη ταινία τρόμου με τίτλο From a House on Willow Street, αλλά στη πορεία ο τίτλος έχασε τις δύο πρώτες λέξεις.
Η IFC Midnightθεώρησε πιο εύκολο να διανείμει τη ταινία ως House on Willow Streetκαι έβγαλε και το επίσημο trailer μόλις σήμερα.

Αυτό είνει το 4ο θρίλερ που σκηνοθετεί ο Alastair Orr, με το πιο γνωστό να είναι τοIndigenous που έκανε πρεμιέρα στο Tribeca το 2014.
Εδώ, μια ομάδα απαγωγέων παίρνουν μια νεαρή γυναίκα από ένα σπίτι στην Willow Street. 
Σύντομα θα καταλάβουν ότι επέλεξαν το λάθος άτομο να απαγάγουν, καθώς το κορίτσι είναι στη πραγματικότητα ένας δαίμονας με …έφεση στο να σκοτώνει βίαια.

Πρωταγωνιστούν η Sharni Vinson, η Carlyn Burchell, ο Steven John Wardκαι ο Zino Ventura.
Το trailer είναι αρκετά βίαιο και γίνεται ακόμη πιο τρελό όταν εμφανίζονται κάποια θεαματικά practical εφέ.

Το House on Willow Street προβλήθηκε στο FrightFest και στο Toronto After Darkπέρυσι, και θα κυκλοφορήσει στις αμερικάνικες αίθουσες από 24 Μαρτίου.
Τι λέτε;


Το Πέπλο - The Veil review

0
0
Μία από τις πολύκροτες υποθέσεις που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη στις ΗΠΑ, ήταν η μαζική αυτοκτονία που διέπραξαν τα μέλη μιας αίρεσης μέσα στη δεκαετία του '70 υπό την προτροπή του ηγέτη της, Jim Jones.

Το γεγονός αυτό επηρέασε σημαντικά τον κινηματογράφο, σε βαθμό μάλιστα που κάθε τόσο ξεπετάγεται μια ταινία τρόμου που να διαπραγματεύεται ένα τέτοιο ζήτημα.
Το εξαιρετικό Believersτου Daniel Myrickκαι το σχετικά αδιάφοροChildren of Sorrowτου Jourdan McClureείναι από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα ταινιών τέτοιου τύπου.

Το The Veilτου «δικού μας» Phil Joanouδιαπραγματεύεται την εν λόγω θεματολογία με μια ουσιαστική διαφοροποίηση.
Η ιστορία τοποθετείται 25 χρόνια μετά την μαζική αυτοκτονία της αίρεσης, γεγονός που μας δίνει την αίσθηση ότι αφορά το πραγματικό περιστατικό.

Πόσο μάλλον όταν ο κινηματογραφικός ηγέτης της ονομάζεται Jim Jacobs [και ενσαρκώνεται από τον Thomas Jane (Before I Wake)], που όχι απλώς είναι σαφής αναφορά στον Jim Jones, αλλά κάνανε και τον ηθοποιό να του μοιάζει υπερβολικά. 

Σύμφωνα με την υπόθεση, η Maggie (Jessica Alba, Mechanic: Resurrection), αρχηγός ενός τηλεοπτικού συνεργείου που θέλει να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για το γεγονός, εντοπίζει την μοναδική επιζήσαντα από τη μαζική αυτοκτονία, που είχε βρεθεί τον καιρό εκείνο ανάμεσα στα πτώματα από το FBI. 
Πρόκειται για την Sarah (Lily Rabe, Pawn Sacrifice) που απρόθυμα δέχεται να ακολουθήσει το συνεργείο στην τοποθεσία που έλαβε χώρα το συμβάν.

Η βασική επιδίωξη του τηλεοπτικού συνεργείου είναι να εντοπίσουν το βιντεοσκοπημένο υλικό που διατηρούσε κάπου κρυμμένο ο Jim Jacobs, διότι σε πολλές από τις φωτογραφίες που βρέθηκαν στο αρχείο του απεικονίζονται διάφορες κάμερες –σαφής ένδειξη ότι οι συναθροίσεις της αίρεσης βιντεοσκοπούνταν. 

Λίγο μετά την εγκατάστασή τους στο αγρόκτημα όπου έλαβε χώρα η αυτοκτονία, οι αναμνήσεις της Sarah ξυπνούν και έτσι οδηγούνται όλοι μαζί στο μυστικό κρησφύγετο του Jacobs, όπου πράγματι εντοπίζουν το αρχείο των ταινιών που αναζητούν.
Από το αυτό το σημείο κι έπειτα, η αφήγηση της ταινίας παίρνει δύο διαφορετικές κατευθύνσεις.

Από τη μια έχουμε την τεχνική found footage που αφορά το βιντεοσκοπημένο υλικό του Jim Jacobs και που εξιστορεί τα όσα συνέβησαν εκείνο τον καιρό.
Από την άλλη, έχουμε τη συμβατική κινηματογραφικά αφήγηση των όσων συμβαίνουν μεταξύ των προβολών, τα οποία όμως –παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του Joanou- δεν είναι το ίδιο ενδιαφέροντα.

Ο σκηνοθέτης κάνει το λάθος να χρησιμοποιήσει ατμοσφαιρικές λήψεις που δίνουν την αίσθηση του ονείρου σε όλη τη διάρκεια της ταινίας του, αλλά το αποτέλεσμα είναι μάλλον βαρετό, εφόσον δεν υπάρχει καμία υποστήριξη στις λήψεις αυτές από τους κακογραμμένους και σχεδόν παιδικούς διαλόγους του σεναρίου.


Το μυστήριο αποκαλύπτεται σιγά-σιγά και δίνει την αίσθηση ότι η αρχική σύλληψη της ιδέας ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά δυστυχώς ο τρόπος που γίνεται αυτό είναι κάπως άτσαλος και υποτιμά τη νοημοσύνη του θεατή, ο οποίος πολύ πριν έρθουν οι τελικές αποκαλύψεις έχει κατατοπιστεί πλήρως ως προς το τι έχει συμβεί.

Φαντάσματα και μεταφυσικός τρόμος υπάρχουν έτσι ώστε να δικαιολογούν την κατάταξη του έργου στο συγκεκριμένο υποείδος, αλλά μάλλον προσδίδουν γραφικότητα στην ιστορία, παρά την αναδεικνύουν.
Η Jessica Albaδεν ξέρει να ερμηνεύει και αν δεν το έχετε καταλάβει από τους ρόλους  που έχει αναλάβει ως τώρα, θα το καταλάβετε εδώ, εφόσον η ερμηνεία της επισκιάζεται από αυτή της σαφώς ποιο ταλαντούχας Lily Rabe, που όπως και στο American Horror Storyέχει έναν δικό της ιδιαίτερο τρόπο να ανατριχιάζει τον θεατή ακόμη και στις σκηνές που εμφανίζεται ευάλωτη.

Ο μεγάλος όμως αστέρας του The Veilείναι ο Thomas Janeπου παίρνει όλη την ταινία επάνω του και την ανεβάζει πολύ περισσότερο απ’ όσο της αξίζει, παρά το γεγονός ότι στο φινάλε μετατρέπεται σε μια καρικατούρα που παρωδεί τον ρόλο του.
Βέβαια είναι εμφανές ότι αυτό οφείλεται στις υποδείξεις του Phil Joanouκαι στο γεγονός ότι ο σκηνοθέτης κατάλαβε ότι η ταινία του παρά την φιλότιμη προσπάθεια που κατέβαλε, δεν διαφοροποιείται από τον σωρό και έτσι αποφασίζει να το ρίξει στην κακόγουστη πλάκα.

Προσωπικά το The Veilμε κούρασε αφάνταστα με την ατυχή διαπραγμάτευση που έκανε σε μια κατά τα άλλα πρωτότυπη σύλληψη και στο τέλος μου έδωσε την αίσθηση ότι παρακολούθησα «μία από τα ίδια».
Δεν ξεκαθάρισε σε τι κοινό ήθελε να απευθυνθεί και προσπάθησε να τα έχει καλά με όλους, αλλά η κατάληξη ήταν να εμφανίζεται «λίγο» σε όλους τους τομείς.

Δεν θα το ξαναέβλεπα με τίποτα, ενώ αντίθετα την ταινία μικρού μήκους The Punisher: Dirty Laundryτου ίδιου σκηνοθέτη θα μπορούσα να τη βλέπω συνέχεια, χωρίς να κουραστώ.

Βασίλης Γιαννάκης.


Release Dates: 
19 January 2016 (USA)



Alien Covenant trailer: Τα Xenomorphs και οι άλλοι

0
0

Το Logan έρχεται στις αίθουσες αύριο, και ποια καλύτερη ευκαιρία για τη 20th Century Foxνα κυκλοφορήσει το νέο trailer του υπερ-πολυαναμενόμενου Alien: Covenant (αφού πρώτα διέρρευσε στο ιντερνέτ χθες το βράδυ)!

Ο Ridley Scott επιστρέφει στις ρίζες του Alien franchise, που μας τρομοκράτησε και έμεινε κλασικό στην ιστορία του τρόμου επιστημονικής φαντασίας.
Αυτή τη φορά είναι το πλήρωμα του Covenant που θα αντιμετωπίσει κάποια θανατηφόρα πλάσματα σε ένα μακρινό πλανήτη. 

Και σε αυτό το trailer υπάρχουν όλα όσα θέλαμε να δούμε: Υπάρχουν facehuggers, πλήρης εμφάνιση των xenomorphs και ακόμη ένα νέο τέρας που προστίθενται στη παρέα!

Πέρα από το κλασικό στόρι (ένα νέο πλήρωμα δέχεται επίθεση από τερατώδη xenomorphs), φαίνεται να υπάρχει μια άλλη απειλή, καθώς μικροσκοπικοί οργανισμοί φαίνεται να έχουν καταστρέψει σχεδόν όλη τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, εκτός από τα xenomorphs. 
Ή ίσως αυτά να είναι απλώς μια πιο προηγμένη έκδοση αυτών, που μπορούν να εξαπλωθούν στον αέρα.

Τα καλά νέα είναι ότι ο Ridley Scott υπόσχεται να δώσει απαντήσειςαυτή τη φορά, και όχι να θέσει απλά ερωτήσεις όπως στο Prometheus.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ίσως το cast, με Michael Fassbender, Katherine Waterston, Billy Crudup, Danny McBride, Demian Bichir, Carmen Ejogo, Amy Seimetz, Jussie Smollett, Callie Hernandez, Nathaniel Dean, Alexander Englandκαι Benjamin Rigbyνα έχουν όλοι το ρόλο τους στη ταινία, ενώ υποτίθεται ότι θα κάνει και μια μικρή εμφάνιση και ο James Franco.

Οι περισσότεροι από αυτούς πιθανότατα θα καταλήξουν νεκροί (εκτός ίσως από τον Fassbender – αφού τη γλύτωσε …κομμένος στη μέση στο Prometheus), αλλά αυτό είναι μέρος της διασκέδασης.

To Alien: Covenantφτάνει στις 19 Μαΐου.
Δείτε το νέο trailer.
Όλα τα νέα του Alien: Covenant ΕΔΩ.

FilmBoy.




The Monster of Piedras Blancas (1959): Ένα από τα πιο βίαια monster movies της δεκαετίας του 50

0
0

Ο θρύλος με το τέρας της πόλης του τίτλου γίνεται πραγματικότητα, σε αυτή την παραγωγή του Jack Kevan, ο οποίος ως γνωστών είχε εργαστεί (άνευ credit) στο make up του θρυλικού Creature from the Black Lagoon (1954) και το τέρας εδώ μοιάζει πολύ με εκείνο του πρότερου φιλμ.

Το budget ήταν μόλις $29,000, και κατάφερε να μείνει τόσο χαμηλό διότι η Universal βοήθησε με τους εξοπλισμούς κτλ. (άνευ credit), και κομμάτια από τη στολή του τέρατος (η κύρια ατραξιόν εδώ) ήταν ήδη έτοιμα από φιλμ όπως το This Island Earth (1955) και The Mole People (1956).

Από τα τόσα monster movies από τα τέλη της δεκαετίας του ’50αυτό ξεχωρίζει διότι είναι κομματάκι πιο βίαιο, καθώς περιέχει ακόμη και αποκεφαλισμούς.

Το σενάριο είναι του H. Haile Chace [ο οποίος τρία χρόνια μετά έγραψε και σκηνοθέτησε το V.D. (1961)], ενώ τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Irvin Berwick [μια ακόμη από τις λίγες ταινίες που σκηνοθέτησε ήταν το αγαπημένο μας Hitch Hike to Hell (1977)]

Προβαλλόταν σε double-bill μαζί με το Okefenokee (1959) του σκηνοθέτη Roul Haig, που πλέον είναι ένα αρκετά σπάνιο φιλμ.
Παρακάτω θα δείτε το trailer και ολόκληρη τη ταινία.

Χρήστος Μουρούκης.




Phoenix Forgotten trailer: Ένα found footage ...με εξωγήινους!

0
0

Να κάτι που έχουμε καιρό να δούμε.
Μόλις κυκλοφόρησε το trailer του sci-fi found footage με τίτλο Phoenix Forgotten, που σχετίζεται με τρία παιδιά που εξαφανίστηκαν στην Αριζόνα το 1997.

Είναι η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του έμπειρου καλλιτεχνικού διευθυντή Justin Barber, ο οποίος έχει δουλέψει στο δημιουργικό τμήμα πολλών ταινιών όπως τη σειρά ντοκιμαντέρ του Star Trekτο 2009.

Η ταινία πήρε ήδη την ταμπέλα του ‘Blair Witch με εξωγήινους’, με πλάνα που δήθεν βρέθηκαν μετά την εξαφάνιση τριών νεαρών, οι οποίοι πήγαν στην έρημο για να εξερευνήσουν παράξενα φώτα που είδαν τη προηγούμενη νύχτα πάνω από το Phoenix. 

Το υλικό της κάμερας που ανακαλύφθηκε, καταγράφει τις τελευταίες ώρες της μοιραίας εκστρατείας τους.

Το cast περιλαμβάνει τους Florence Hartigan, Chelsea Lopez, Justin Matthewsκαι Luke Spencer Roberts.
Το Phoenix Forgottenθα βγει στις αίθουσες των ΗΠΑ στις 21 Απριλίου.





Needlestick review

0
0
Θυμάστε που όταν ήσασταν μικροί φοβόσασταν να σας κάνουν ένεση;
Το Needlestickτου Steven Karageanesασχολείται ακριβώς με αυτό …και επί της ουσίας, με τίποτα άλλο που να είναι αξιόλογο.

Ο Alexander Crick  (Lance Henriksen, Phantom) διευθύνει ένα νοσοκομείο και είναι ο επικεφαλής των καρδιοχειρουργών. 
Στο νοσοκομείο επιστρέφει ο πιο άξιος μαθητής του, ο Everett (Harry Lennix, Batman vs. Superman: Dawn of Justice) που είχε διακόψει τη δουλειά του προκειμένου να κάνει κάποιες έρευνες στον τομέα της ιατρικής, με αποτέλεσμα να παρατήσει ακόμη και την Marie (Katie Savoy) που εργάζεται στο ίδιο νοσοκομείο σαν νοσοκόμα και δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη με την επιστροφή του.

Ο Alexander Crick βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ανακάλυψης που θα δώσει στην ανθρωπότητα το δώρο της αθανασίας, αλλά που για κάποιο περίεργο λόγο προϋποθέτει να κλειδώσει το νοσοκομείο και να αφήσει τον Everett, την πρώην του και την καλύτερή του φίλη, στο έλεος ενός αδίστακτου δολοφόνου που δεν μπορεί να πεθάνει με τίποτα.

Ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται ενδιαφέροντα και μάλιστα αναδεικνύονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από άποψη παραγωγής, σκηνοθεσίας και ερμηνειών.
Το Needlestickείναι ένα από τα «ακριβά» b-movies και αυτό γίνεται εμφανές από τα πρώτα κιόλας λεπτά.

Δυστυχώς όμως, ο Steven Karageanes προτίμησε να πειραματιστεί από άποψη σεναρίου με όλα τα κασσιδιάρικα στοιχεία της σαπουνόπερας που εμφανίζουν σειρές τύπου Gray ‘s Anatomy, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που να αγνοεί επιδεικτικά το στοιχείο του τρόμου.

Υπάρχει μια ιστορία που τρέχει στο backround σχετικά με το παρελθόν του δολοφόνου και την ανακάλυψη του χειρουργού, αλλά ελάχιστα αναπτύσσεται με αποτέλεσμα να εμφανίζεται αποσπασματική και γεμάτη λογικά άλματα και σεναριακά κενά.


Ωστόσο ακόμη και στις σκηνές της καταδίωξης που υποτίθεται ότι το ζήτημά τους είναι να προκαλέσουν σασπένς, η σαπουνόπερα και η κακώς εννοούμενη «ανάπτυξη χαρακτήρων» υπερισχύει της δράσης, σε βαθμό που να απωθεί τον θεατή.

Είμαι σίγουρος ότι αν ρωτηθεί ο Karageanesσχετικά με αυτή του την εμμονή θα απαντήσει ότι θέλει να δημιουργήσει χαρακτήρες «τρισδιάστατους» και «με βάθος», αλλά στην πράξη επιστρατεύει όλα τα τερτίπια μιας network τηλεοπτικής σειράς και επομένως απευθύνεται μόνο στο κοινό που εντοπίζει «βάθος» σε αυτού του τύπου τη διαπραγμάτευση.

Για μένα το Needlestickαποτελεί ένα αποτυχημένο πείραμα που στον παράγοντα τρόμο στερείται πρωτοτυπίας (τα έχουμε δει αυτά καλύτερα και σε άλλες ταινίες) και στους διαλόγους του εμφανίζεται φλύαρο και υπερφίαλο.
Προσπερνώ και τζάμπα έχασα τον χρόνο μου.

Βασίλης Γιαννάκης.


Release Dates:
21 February 2017 (USA)

Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales trailer: Ο Jack Sparrow επιστρέφει για 5η φορά

0
0

‘A pirate’s life for me’ -and for everyone that is- θα τραγουδήσουμε όλοι για πέμπτη φορά φέτος πηγαίνοντας να δούμε τον αγαπημένο καπετάνιο Jack Sparrow. 

Φορέστε τα κοτσιδάκια σας που έχουν μείνει από τις απόκριες, πάρτε ένα μπουκάλι αλκοόλ, αρχίστε να περπατάτε στραβά και πάμε όλοι μαζί να χαρούμε τον Johnny Deppσε νέες περιπέτειες. 
Γιατί όσο κι αν κράζουμε πράγματα που θεωρούμε στραβά στο franchise πάντα θα λατρεύουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Depp είναι καρτουνίστικος, χαβαλές, άλλοτε αφελής, άλλοτε ευφυής, και πάντα διασκεδαστικός.

Και αυτή τη φορά ο αντίπαλος του Sparrow είναι κάποιος από το πολυτάραχο παρελθόν του, ο Captain Salazar (Javier Bardem), ένας εξολοθρευτής πειρατών που όταν ο Jack ήταν νεότερος τον εγκλώβισε στο Τρίγωνο του Διαβόλου. 

Εδώ να αναφέρω ότι ο Depp ακολουθεί τη συνταγή του Downeyστο Captain America: Civil War, όπου χάρη στη ‘μαγεία’ του cgi, εμφανίζεται ως ο νεότερος εαυτός του σε flashback. 
Και για κάποιο λόγο αντί να μου θυμίζει τον νεαρό αστυνομικό Tom Hanson από το 21 Jump Street, μου θυμίζει τον Giovanni Ribisiως Frank Jr στα Φιλαράκια

Anyway, ο Salazar πλέον ως φάντασμα μαζί με το πλήρωμα του ξεφεύγουν από το Τρίγωνο του Διαβόλου και ζητά εκδίκηση από τον Jack. 
Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό λίγο πολύ συμβαίνει σε κάθε ταινία, ο ‘witty Jack’ έχει τσαντίσει πολύ κόσμο στη ζωή του!

Φυσικά επιστρέφουν στην ταινία οι παλιοί κλασσικοί χαρακτήρες Captain Herctor Barbossa (Geoffrey Rush), ο οποίος πλέον είναι ο καπετάνιος του Queen Anne’s Revenge και από ό,τι φαίνεται ο καπετάνιος Salazar θα τον επιστρατεύσει για να βρει τον Jack, ο πάντα πιστός ύπαρχος Gibbs (Kevin McNally), ο Scrum (Stephen Graham) πρώην ναύτης του Μαυρογένη, τώρα στην υπηρεσία του Barbossa και ο Will Turner (Orlando Bloom) ως ο καπετάνιος του Ιπτάμενου Ολλανδού, του οποίου τη γεμάτη μάκα μούρη είχαμε δει πολύ γρήγορα στο Super Bowl TV spot (εδώ), αλλά εδώ δεν τον βλέπουμε καθόλου.

Στις νέες προσθήκες, εκτός του Bardem, έχουμε τον Brenton Thwaites, ο οποίος ως ο νεαρός Henry που ψάχνει τον πατέρα του, θα προσπαθήσει να βελτιώσει τη γνώμη του ευρέως κοινού γι αυτόν μετά το απογοητευτικόGods of Egypt (επαναλαμβάνω πρέπει να είναι γιος του Will, μα πιο ίδιο ηθοποιό δεν μπορούσαν να προσλάβουν), την Kaya Scodelarioως Carina Smyth, μια αστρονόμο που ψάχνει την Τρίαινα του Ποσειδώνα και παλεύει για τα γυναικεία δικαιώματα στη μόρφωση της εποχής (αμάν ρε παιδιά, πρέπει να είμαστε όλοι πάντα politically correct;) και την Golshifteh Farahani ως καραφλή μάγισσα Shansa.

Το καινούριο trailer δίνει τις καλύτερες των εντυπώσεων, φιγουράρει ναυμαχίες, δράση, το κλασσικό χιούμορ του Jack Sparrow, ακόμη και καρχαρίες-φαντάσματα, αλλά δε θέλω να δω πάλι τα στοιχεία του On Stranger Tidesπου δε μας αρέσανε, όπως το γεγονός ότι οι χαρακτήρες που δεν ήταν ο Jack Sparrow υπήρχαν απλώς για να τον πλαισιώνουν ή το ότι ο κακός Μαυρογένης ήταν μονοδιάστατα κακός επειδή έπρεπε να υπάρχει ένας κακός. 
Στοιχεία από τα οποία η πρώτη τριλογία απείχε επιτυχημένα! 

Σίγουρα όμως θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τον Jack ως πιτσιρικά πειρατή (το τόπι μου), καθώς και την εξέλιξη στο χαρακτήρα του Will και αν η συνεχής ζωή στη θάλασσα και μακριά από την οικογένεια του τον έκανε τον νέο Davy Jones.

Το Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Οι Νεκροί δε Λένε Παραμύθιαθα κυκλοφορήσει στις 25 Μαΐου στην Ελλάδα. 
Η σκηνοθεσία είναι των Joachim Ronningκαι Espen Sandberg, ενώ το σενάριο υπογράφουν οι Jeff Nathansonκαι Terry Rossioσε παραγωγή της Walt Disney

Περισσότερα στο Heroes For A Day.


The Incident (1967): Το βραβευμένο crime θρίλερ του Larry Peerce

0
0

Τούτη εδώ η ταινία ξεκινά εισάγοντας μας στον κόσμο των πρωταγωνιστών, κυρίως ζευγάρια, που όλοι τους μοιάζουν να μην αντέχουν ο ένας τον άλλο, και να μαλώνουν διαρκώς, τόσο που προς στιγμήν πίστεψα πως τους έχει επηρεάσει κάποιο μεταφυσικό φαινόμενο!

Έπειτα η ταινία εστιάζει στους κακοποιούς (φαινομενικά χωρίς αιτία) Joe Ferrone [ο Tony Musante, που κέρδισε το βραβείο της ‘Best Actor’ κατηγορίας στο Mar Del Plata Film Festival] και Artie Connors [ο Martin Sheen, πολλά χρόνια πριν το The Dead Zone (1983)], οι οποίοι προκαλούν για λίγο τον τρόμο στα σκοτεινά σοκάκια του Μπρονξ, αλλά έπειτα επιβιβάζονται σε ένα βαγόνι του μετρό της Νέας Υόρκης (τα εξωτερικά κινηματογραφήθηκαν εκεί, χωρίς επίσημες άδειες), και τρομοκρατούν ποικιλοτρόπως τους υπόλοιπους επιβάτες.

Επειδή όλους τους επιβάτες τους γνωρίσαμε πριν, η βία που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι ακόμα πιο σκληρή, και σίγουρα σε επίπεδα που δεν περιμένει κανείς αν αναλογισθεί πως το φιλμ διανεμήθηκε από την 20th Century Fox (το πάντα συντηρητικό BBFC αρνήθηκε εις διπλούν να παράσχει certificate και έτσι η ταινία δεν κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο).

Η παραγωγή των Monroe Sachson [Slaughter (1972) και Slaughter's Big Rip-Off (1973)] και Edward Meadow, κόστισε $1,050,000. 
Το σενάριο είναι του Nicholas Baehr [η ίδια του ιστορία είχε μεταφερθεί πρότινος και στη τηλεόραση, με το Ride with Terror (1963)], και τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Larry Peerce [Two-Minute Warning (1976)], και αμφότεροι βραβεύτηκαν από το Mar Del Plata Film Festival].

Χρήστος Μουρούκης.




Το poster του 4ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ ΝΥΧΤΕΣ ΤΡΟΜΟΥ είναι εδώ ...και φωνάζει!

0
0

58 ημέρες απέμειναν για να ανοίξει η αυλαία του 4ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ “Νύχτες Τρόμου”
Για πρώτη φορά οι φίλοι των ταινιών τρόμου θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το πλούσιο πρόγραμμα της διοργάνωσης όχι μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και σε τέσσερις ακόμη πόλεις σε όλη την Ελλάδα - Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Ηράκλειο και Ρόδο.

Πάνω από 40 συνολικά διεθνείς και εγχώριες ταινίες, μαζί και 20 ταινίες μικρού μήκους, πολλές πανελλήνιες και παγκόσμιες πρεμιέρες, καθώς και δύο εξαιρετικά αφιερώματα στο sci-fi horrorκαι στον ελληνικό τρόμο, θα βρίσκονται στο φετινό πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Οι πρώτες ανακοινώσεις δεν αργούν, όμως μέχρι τότε, με ιδιαίτερο καμάρι σας παρουσιάζουμε τη φετινή μας αφίσα, την οποία σχεδίασε και επιμελήθηκε για άλλη μια χρονιά ο Νίκος Κουλαυτάκης.








Uncaged review

0
0
Πρόκειται για μια ανεξάρτητη δουλειά από τον σκηνοθέτη Daniel Robbins.
Με το που κλείνει τα 18, ο Jack (Ben Getz) δέχεται ένα γράμμα από τον θείο του που τον προσκαλεί στο σπίτι που έχει στην εξοχή. 

O ξάδερφος του ο Brandon (Zack Weiner) και ο φίλος του ο Turner (Kyle Kirkpatrick) αποφασίζουν να συνοδεύσουν τον Jack στο μέρος αυτό προκειμένου να περάσουν καλά.
Όταν φτάνουν εκεί, ο θείος έχει αφήσει ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή που τους λέει ότι θα λείψει για λίγες μέρες και τους παροτρύνει να βολευτούν.

Ο Jack ξυπνάει την επόμενη μέρα γυμνός, μέσα σε ένα σκουπιδοτενεκέ.
Αρχικά πιστεύει ότι υπνοβατεί, αλλά σε μία από τις επόμενες περιπλανήσεις του, συνδέει μια κάμερα στον εαυτό του και βλέποντας το βίντεο, συνειδητοποιεί ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας μεταμορφώνεται σε λυκάνθρωπο.

Συνήθως οι ταινίες με λυκανθρώπους είναι ή του ύψους ή του βάθους. 
Όσες είναι του βάθους, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ότι δεν γνωρίζουν τι ακριβώς επιδιώκουν να κάνουν με τα συγκεκριμένα πλάσματα της νύχτας και φαίνεται ότι το Uncaged πέφτει σε αυτήν ακριβώς την παγίδα.

Παρά το γεγονός ότι η ερμηνεία του Zack Weinerείναι ίσως η μοναδική εξόφθαλμα κωμική, η ταινία βαφτίστηκε εκ των υστέρων «κωμωδία», διότι στον συγκεκριμένο τομέα τα πάει σαφώς καλύτερα απ’ ότι στον τρόμο.

Όμως παρά κάποιες εκλάμψεις εξαιρετικής κινηματογράφησης, όπως π.χ. τα flashbacks όπου μαθαίνουμε πως η λυκανθρωπία του Jack είναι κληρονομική και την έχει όλη η οικογένειά του, το μεγαλύτερο μέρος αποτελείται από μία αδέξια συρραφή πλοκών και υποπλοκών που πολλές από αυτές δεν καταλήγουν κάπου συγκεκριμένα ή δεν εξυπηρετούν την ιστορία ουσιαστικά.

Μεγάλο μέρος της ταινίας αφορά τη γνωριμία του Jack με έναν αρχηγό μιας συμμορίας που τον υποδύεται πολύ καλά ο Garrett Hendricks, αλλά δεν συμβάλλει καθοριστικά στην έκβαση και μοιάζει ξεκομμένη από το όλο σύνολο.
Σε πολλά σημεία φαίνεται να έχουν αφαιρεθεί κάποιες σκηνές από το αρχικό σενάριο, ενώ άλλες εμφανίζονται υπερβολικά παρατεταμένες, δίχως να εξυπηρετούν τίποτα.


Το βασικό όμως πρόβλημα της ταινίας είναι ότι το χαμηλό της κόστος καθοδηγεί πολλές από τις σκηνοθετικές επιλογές, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλλεται για να κρυφτεί.
Οφείλουμε να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι εκεί έξω υπάρχει άφθονη σαβούρα χαμηλού προϋπολογισμού που ο ερασιτεχνισμός που τη διέπει καθιστά επώδυνη τη θέαση της, ώστε να εκτιμήσουμε την προσπάθεια που έκανε ο  Robbins προκειμένου να δώσει ένα αξιοπρεπές έργο.

Υπάρχουν καλοδουλεμένες εικόνες που αποδίδονται με την τεχνική του comic, προκειμένου να καλυφθούν τα πενιχρά μέσα, ενώ η καθοδήγηση των ηθοποιών και αρκετά από τα πλάνα δίνουν την αίσθηση μιας επαγγελματικής δουλειάς.
Όταν όμως το Uncaged περνάει στο δια ταύτα που είναι η μεταμόρφωση του Jack σε λυκάνθρωπο, τα εφέ και το make-up είναι απαράδεκτα και κάθε άλλο παρά αντάξια μιας τυπικής παραγωγής του συγκεκριμένου υποείδους τρόμου.

Βέβαια από τη μια η φιλότιμη προσπάθεια κι από την άλλη οι αδέξιες επιλογές προσδίδουν στο όλο εγχείρημα μια αίσθηση προσωπικού στίγματος που κατά κάποιο τρόπο λειτουργεί υπέρ και που οι ήδη μυημένοι στον ανεξάρτητο κινηματογράφο θα το βρουν χαριτωμένο μέσα στην αφέλειά του.

Προσωπικά αδυνατώ να κατανοήσω το πώς βάζουν κάποιοι το Uncaged στην ίδια μοίρα με το περσινό Howl που είναι μια σαφώς ανώτερη ταινία.
Δεν μπορώ να πω όμως, ότι έχασα τον χρόνο μου που το είδα.

Βασίλης Γιαννάκης.



Release Dates:
16 February 2016 (USA)

Έρχεται η ...horror εκδοχή του Μάγου του Οζ!

0
0

Παρότι παιδική ιστορία, όλοι μας έχουμε προσέξει ότι κατά τη διάρκεια του μαγικού ταξιδιού της Dorothy, στο Μάγο του Οζ υπάρχουν αρκετά στοιχεία που αν τους δώσεις λίγη περισσότερη ένταση και τους αφαιρέσεις το φίλτρο αθωότητας, θα μπορούσαν να είναι πολύ, πολύ πιο τρομακτικά.

Αυτό σκέφτηκε ο πρωτοεμφανιζόμενος σεναριογράφος Mike Van Waes και έγραψε μια horror εκδοχή του The Wizard of Oz, την οποία και έσπευσε να αγοράσει η New Line Cinema.

Το project βρίσκεται σε πολύ αρχικά στάδια προ-παραγωγής (pre-production) και δεν υπάρχει ακόμα τίποτα ανακοινώσιμο, όμως έγινε γνωστό ότι η ταινία αναμένεται να έχει κοινά στοιχεία με τη κλασσική ταινία του 1939!
Να δούμε τι θα δούμε…

FilmBoy.



Hardcore (1979): Η σκληρή ταινία από τον σκηνοθέτη του Ταξιτζή!

0
0

Η νεαρή Kristen [Ilah Davis] αφήνει πίσω της το συντηρητικό της σπίτι και εξαφανίζεται στα άδυτα των κυκλωμάτων της 8mm πορνογραφίας (πολλά από τα ονόματα που αναφέρονται είναι αληθινά ονόματα πορνογράφων της εποχής). 

Ο πατέρας της [ο George C. Scott, σε έναν ρόλο που είχε αρχικά κινήσει το ενδιαφέρον του Warren Beatty] την αναζητεί [σε γυρίσματα που γίνανε σε αυθεντικά πορνεία και κινηματογράφους, μάλιστα παρατήρησα και μια μαρκίζα του The Violation of Claudia (1977), για το οποίο έγραψα ΕΔΩ], αλλά χάνοντας την εμπιστοσύνη του στις αρχές, αναπτύσσει μια ιδιότυπη συνεργασία με έναν εκκεντρικό ντετέκτιβ [ο Peter Boyle του Young Frankenstein (1974)].

Το βασισμένο σε αληθινή ιστορία σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Paul Schrader, ο οποίος φυσικά είναι γνωστός για το Taxi Driver (1976), αλλά αυτή εδώ είναι η άλλη «βρώμικη» ταινία του από τα ‘70s, η οποία μάλιστα θυμίζει σε ανησυχητικό βαθμό το 8MM (1999).

Χρήστος Μουρούκης.




Midnight, Texas trailer: Βαμπίρ, μαγεία και τέρατα στη νέα σειρά του NBC

0
0

Υπήρξε μια μυστικοπάθεια σχετικά με τη νέα μεταφυσική σειρά του NBC που έρχεται στη μικρή οθόνη το καλοκαίρι.
Μέχρι σήμερα, ελάχιστα γνωρίζαμε για το Midnight, Texas, μια σειρά που βασίζεται στη σειρά βιβλίων με το ίδιο όνομα, μια τριλογία του Charlaine Harris, του ίδιου συγγραφέα που έγραψε τα μυθιστορήματα Sookie Stackhouse που είχαν προσαρμοστεί για το True Bloodτου HBO

Το Midnight, Texasέχει παρόμοια μεταφυσική θεματική.
Πρωταγωνιστεί ο Francois Arnaudως Manfred Bernando, ένας μοναχικός τύπος και μέντιουμ, που βρίσκει σπίτι σε μια μικρή πόλη γεμάτη από …ασυνήθιστους ανθρώπους. 
Στο cast βρίσκονται και οι Dylan Bruce, Arielle Kebbel, Jason Lewis, Peter Mensahκαι η Sarah Ramosως το απαραίτητο love interest.

Η σειρά θα περιλαμβάνει τέρατα, μαγεία, υπερφυσικά όντα όλων των ειδών και φυσικά, βαμπίρ, ενώ οι φίλοι του μεταφυσικού θα αναγνωρίσουν στο trailer στοιχεία που έχουμε συναντήσει σε άλλες σειρές: Το κακό που φτάνει στο Midnight θυμίζει έντονα το Hellmouth στο Buffy The Vampire Slayer, αρκετά από τα πλάσματα που βλέπουμε …τα έχουμε ξαναδεί στο True Bloodκαι το Supernatural, ενώ και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, o Manfred, έχει πολλά κοινά με τον Constantine, δε νομίζετε;

Το Midnight, Texasαρχίζει στο NBC στις 25 Ιουλίου.
Δείτε το trailer.



Τρέξε! - Get Out review

0
0
Λατρεύω όταν σκηνοθέτες που τους έχουμε συνηθίσει σε ένα είδος πχ. δράμα αποφασίζουν και κάνουν θρίλερ, όπως για παράδειγμα όταν ο Pedro Almodóvar έκανε Το Δέρμα Που Κατοικώ
Σκηνοθέτες με δικό τους χαρακτηριστικό στιλ που όταν δοκιμάζουν το τρόμο, το αποτέλεσμα είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρον.

Και μπορεί να είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Jordan Peele, μα είναι ένας ηθοποιός και σεναριογράφος που τον γνωρίζουμε από την κωμωδία, με τελευταία του ταινία να είναι το Keanu.

Το Get Outείναι μια φρέσκια ταινία τρόμου με αισθητική Twilight Zone
Θα μπορούσε άνετα μάλιστα να ανήκει στην προαναφερθέν σειρά σαν ένα από τα καλύτερα επεισόδια της.

Η πλοκή αφορά ένα Αφροαμερικάνο (Daniel Kaluuya, Sicario) ο οποίος είναι σε σχέση με μια λευκή κοπέλα (Allison Williams) και αποφασίζουν να επισκεφθούν τους γονείς της για ένα Σαββατοκύριακο. 
Υπάρχουν από την αρχή αστειάκια και αναφορές σε σχέση με το χρώμα και έχει σημασία αυτό γιατί η ταινία ανήκει στον φυλετικό τρόμο/κωμωδία. 

Δεν ξέρω αν υπάρχει καν τέτοια ορολογία, πάντως αν δεν υπάρχει θέλω τα δικαιώματα. 
Είναι δηλαδή έντονο το στοιχείο της σάτιρας, των στερεότυπων, αλλά και του κοινωνικού σχολιασμού. 
Παράλληλα ενώ κάνει πλάκα καταφέρνει να γίνει και ένα ικανοποιητικό θρίλερ.

Με το που ο πρωταγωνιστής μας γνωρίζεται με τα πεθερικά και αρχίζει να συνδιαλέγεται μαζί τους ξεκινά και μια αίσθηση δυσφορίας. 
Κάτι στα λεγόμενα τους ή στις συμπεριφορές τους προκαλούν μια αόριστη ανησυχία στο θεατή. 
Κάτι δεν πάει καλά εδώ χωρίς να γνωρίζεις όμως τι (και πιστέψτε με, δεν πρόκειται να το βρείτε. Μάλλον).

Δεν θα πω παραπάνω για την πλοκή. 
Θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε μόνοι σας. 
Το Get Outείναι ένα απολαυστικό θρίλερ που με είχε διαρκώς σε αγωνία, ενώ η αποκάλυψη του τι συμβαίνει με ικανοποίησε πλήρως. 
Οι ηθοποιοί είναι όλοι καλοί στους ρόλους τους, ακόμα και οι δεύτεροι χαρακτήρες. 
Δεν βρήκα κανέναν ενοχλητικό ή παράλογο (που οι ταινίες τρόμου συνηθίζουν από τέτοιους) και όλοι είχαν να δώσουν κάτι. 



Ο σκηνοθέτης φαίνεται ότι ξέρει να στήνει τα πιόνια και πως να τα κινεί σταθερά χωρίς να βαραίνει η πλοκή ή να γίνεται κουραστική. 
Η ατμόσφαιρα της ταινίας δημιουργείται νωρίς και χτίζεται σταδιακά μέχρι την κορύφωση. 
Προσωπικά με είχε σε ‘αναμμένα κάρβουνα’. 

Υπάρχουν λίγα jump scares που δεν ενοχλούν και αρκετές creepy στιγμές ειδικά από τα κοντινά πλάνα στα πρόσωπα των χαρακτήρων. 
Μεγαλύτερη όμως επιτυχία της ταινίας θεωρώ αυτή την αίσθηση του ανοίκειου που κατάφερε να πετύχει, του άβολου.

Κάτι άλλο που θυμίζει το κωμικό παρελθόν του σκηνοθέτη ήταν το έντονο στοιχείο της κωμωδίας, ειδικά από τον Rod (LilRel Howery) το φίλο του πρωταγωνιστή ο οποίος είναι ξεκαρδιστικός κάθε φορά που εμφανίζεται. 
Μην ανησυχείτε, οι κωμικές σφήνες έχουν λόγω ύπαρξης στην ιστορία και δεν αποσυμφορούν το κλίμα. 
Ίσα-ίσα το Get Outισορροπεί άψογα στο θρίλερ και την κωμωδία.

Το φινάλε θα το ήθελα λίγο πιο δουλεμένο, όσον αφορά το τρόπο που διευθετήθηκαν τα πράγματα. 
Προς το τέλος δηλαδή μου έδωσε λίγο την αίσθηση του βιαστικού.

Πάντως είναι από τις καλές ταινίες της χρονιάς και ειδικά του είδους, που δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας διασκεδάσει, ακόμα και αν δεν είσαστε horror fan.
Ελπίζω στο μέλλον να δούμε και άλλα παρόμοια θρίλερ με σφιχτοδεμένο σενάριο από τον Jordan Peele.

Άποψη: το ‘get out’του τίτλου, που ακούγεται και κάποια στιγμή στην ταινία, θα το έβρισκα πολύ διασκεδαστικό να το εκφέρει ο Schwarzenegger και να γινόταν άλλη μία cult φράση του.

FilmBoy.




Release Dates:
23 January 2017 (Sundance)
24 February 2017 (USA)
16 March 2017 (Greece)
Viewing all 1733 articles
Browse latest View live




Latest Images